فیبر نوری یا Optical-fiber رشته باریک و بلندی از یک ماده شفاف مانند: شیشه یا پلاستیک است که می تواند نوری را که از یک سمت وارد شده از سمت دیگر خارج کند. استفاده از کابل های فیبر نوری تقریباً روش جدیدی است که خانه و محل کار را به اینترنت متصل می نماید. وقتی اسمی از کابل های فیبر نوری به میان می آید، اولین چیزی که به ذهن هر کسی خطور می کند سرعت بالای انتقال می باشد. در واقع، کابل های فیبر نوری که برای اینترنت استفاده می شود دارای سرعت بالایی به خصوص در مسافت های طولانی هستند.
کابل فیبر نوری سیگنالهای ارتباطی را با استفاده از پالسهای نوری تولید شده توسط لیزرهای کوچک یا الایدیها انتقال میدهند.
این کابلها شامل تعدادی رشتههای شیشه است که هر کدام از آنها فقط کمی از موی انسان باریکتر هستند.
مرکز هر رشته، هسته یا core نامیده میشود که مسیر نور برای حرکت را فراهم میکند. هسته یا core با یک لایه شیشه به نام cladding (روکش) که نور را انتقال میدهد احاطه شده تا از هدر رفت سیگنال جلوگیری شود و به نور اجازه دهد تا در طول کابل حرکت کند.
دو نوع اولیه کابلهای فیبر نوری، کابل های فیبری single mode و multi-mode هستند. کابل های single mode از رشتههای بسیار باریک شیشه و یک لیزر برای تولید نور استفاده میکنند در حالی که فیبرهای multi-mode از الایدی برای این کار استفاده میکنند.
شبکههای فیبری single mode معمولا از تکنیک های Wave Division Multiplexing (WDM) برای افزایش دادن میزان انتقال ترافیکی که میتواند در طول رشته حرکت کند، استفاده میکنند. WDM این اجازه را میدهد که نور با طول موجهای مختلف ترکیب شود (multiplexing) وسپس جدا شود (de-multiplexing) و از این طریق ارتباطات متعددی از طریق یک پالس نور انجام میشود.
منبع : خرید کابل فیبر نوری
- ۰ ۰
- ۰ نظر